Memoriał mjr. Wiktora OLĘDZKIEGO rozgrywany jest corocznie na hipodromie Sekcji Jeździeckiej Skoków CWKS „LEGIA” Warszawa Honorową nagrodą przechodnią jest szabla oficerska wz 1921 r. która przejdzie na własność zawodnika po trzykrotnym zwycięstwie w głównym konkursie Memoriału GRAND PRIX Nazwiska corocznych zwycięzców są wygrawerowane na pochwie szabli.

Zwycięzcy Memoriału mjr W.Olędzkiego:

• PIOTR MORSZTYN 2000 r i 2005 r.
• PIOTR PIASECKI 2001 r.
• ANDRZEJ GŁOSKOWSKI 2002 r i 2003 r.
• KAROLINA OLESIŃSKA 2004 r.
• EUGENIUSZ KOCZORSKI 2006 r.
• ŁUKASZ JOŃCZYK 2007 r.
• KAROLINA FERENSTEIN-KRAŚKO 2008 r.
• MARIKA ANTOLAK 2009 r.
• ŁUKASZ JOŃCZYK 2011 r.
• ŁUKASZ JOŃCZYK 2012 r. – Honorowa nagroda przechodnia – szabla oficerska wz 1921 r. przeszła na własność zawodnika.
• GRZEGORZ KUBIAK 2013 r.
• TOMASZ CHENTKOWSKI 2014 r.
• DAWID KUBIAK 2015 r.

Mjr Wiktor OLĘDZKI

urodził się 13 listopada 1899 r. w miejscowości Górskie w gminie Topczewo w powiecie Bielsk Podlaski. Uczęszczał do szkół w Drohiczynie, Bielsku Podlaskim, aby ostatecznie ukończyć gimnazjum w 1920 r. w Sokołowie. Jeszcze przed ukończeniem szkoły „posmakował” wojska i wojaczki. W 1919 r. na parę miesięcy przerwał naukę, aby ochotniczo zaciągnąć się do wojska i wziąć udział w wojnie z bolszewikami. W latach 1921-23 ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie, a następnie słynną Szkołę Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. W stopniu podporucznika trafił do 2 Pułku Ułanów Grochowskich im. Józefa Dwernickiego w Suwałkach. Okres podchorążówki w Grudziądzu, a następnie 16-letnia służba w pułku kawalerii zdecydowały chyba o dalszym życiu Majora. Ukształtowały nie tylko cechy charakteru takie, jak wyjątkowa skromność, pracowitość, obowiązkowość, ale spowodował całkowite i bez reszty poświęcenie się koniom i sportowi jeździeckiemu. Lata 1924-1939 to okres kariery sportowej. Najważniejsze sukcesy: zwycięstwo w 1927 r. na klaczy Nicea w międzynarodowych zawodach w Łazienkach Królewskich w Warszawie, wygrany w 1931 r. championat konia (późniejsza nazwa – WKKW), a w 1933 r. Mistrzostwo Polski w tej konkurencji. W latach 1931-32 Wiktor Olędzki kończy kurs instruktorów jazdy w Grudziądzu i od tego czasu aż do 1939 roku jest instruktorem jazdy konnej w swoim pułku. Wraz ze swoim pułkiem w kampanii 1939 roku walczy w Grupie Operacyjnej gen. Kleeberga. W miejscowości Las Adamów zostaje ranny, a po bitwie pod Kockiem i kapitulacji Grupy w październiku dostaje się do niewoli niemieckiej, którą spędził w Murnau Ober Garbern – Oflag VII. Za udział w Kampanii Wrześniowej odznaczony Krzyżem Walecznych oraz srebrnym Krzyżem Virtuti Militari. Wyzwolony z niewoli niemieckiej 29 kwietnia 1945 r. wstępuje do II Korpusu Polskiego we Włoszech. Po demobilizacji w 1947 roku wraca przez Anglię do kraju. Po powrocie przez kilka lat pracował w różnych instytucjach, w Świdnicy na Śląsku w charakterze księgowego. Od 1955 r. powraca do „swoich” umiłowanych koni. Tworzy podwaliny kilku sekcji jeździeckich w woj. Olsztyńskim, trenuje i szkoli pracowników Państwowych Stadnin Koni. W latach 1958-61 jest trenerem w Ośrodku Jeździeckim poznańskiej Woli. Od 1961 do 1989 r. (od 1973 r., jako konsultant) jest trenerem i nauczycielem najlepszych zawodników naszej sekcji. Cierpliwa, systematyczna praca, przemyślany dobór koni, dopasowanie ich do ludzi, przywiązywanie uwagi do wszechstronności wyszkolenia, a wreszcie wykorzystywanie doświadczeń „grudziądzkiej szkoły jazdy” to główne zasady pracy mjr Olędzkiego. Wielu wspaniałych jeźdźców, którzy pracowali z Majorem; i tych, których zwycięstwa szły na konto Legii i tych, którzy przez naszą sekcję w tym czasie tylko się przewinęli wiedzą, jak dużo zawdzięczają Trenerowi Olędzkiemu. I nie tylko zawodnicy. Władze jeździeckie doceniając doświadczenie mjr Olędzkiego powierzyły Mu kierowanie ekipą skoczków na Olimpiadzie w Meksyku (1968 r.). Efekty sportowe pracy mjr Wiktora Olędzkiego:

3 medale olimpijskie (Moskwa 1980 r.) – złoty indywidualnie Jan Kowalczyk, – srebrne zespołowo (Jan Kowalczyk i Marian Kozicki) V m. w ME 1965 r. Zbigniew Ciesielski (WKKW) IV m. w ME 1967 r. Jan Kowalczyk (skoki) 34 medale Mistrzostw Polski, w tym 21 złotych (17 w skokach, 3 WKKW i 1 w ujeżdżaniu) 107 zwycięstw w konkursach oficjalnych CSIO

Później były tylko medale następców wychowanków mjr. Olędzkiego: Zbigniewa Kościeńskiego i Eugeniusza Koczorskiego. Trener Olędzki do końca swych dni żywo interesował się działalnością sekcji jeździeckiej CWKS „Legia”, jej sukcesami jeżdzieckimi, a przede wszystkim końmi. Często – jak tylko pozwalało mu zdrowie – przychodził do stajni, oglądał nowe konie, „równał” im ogony. Zmarł 25 pażdziernika 1992 r. w Bielinie, gdzie jest pochowany na tamtejszym cmentarzu.